Μόλυνση του Περιβάλλοντος και Αντίδραση

Μόλυνση του Περιβάλλοντος και Αντίδραση

Σαν ομάδα επιλέξαμε το θέμα «Μόλυνση του Περιβάλλοντος και Αντίδραση». Αποτελεί ένα θέμα για το οποίο όλα τα μέλη της ομάδας είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένα και κρίναμε σκόπιμο να αφυπνίσουμε και το ενδιαφέρον των συμφοιτητών μας. Έπειτα από πολλή σκέψη σχετικά με το τι θα παρουσιάσουμε στο κοινό, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ξύλινη κατασκευή, η οποία θα επιτρέπει στον θεατή να αλληλεπιδρά έμμεσα με τη φυσική ισορροπία. Η κατασκευή συμβολίζει μια ζυγαριά με τη μορφή ενός δέντρου, η οποία σκοπό έχει να  προβληματίσει τον θεατή για το φλέγων ζήτημα που υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει (εάν δεν ενεργοποιηθούμε σαν άτομα και σαν κοινωνικό σύνολο), την μόλυνση του περιβάλλοντος. Δηλαδή, η ισορροπία της ζυγαριάς ταυτίζεται με την ισορροπία της φύσης. Η ζυγαριά είναι σε σχήμα δέντρου το οποίο από την μια μεριά είναι ανθισμένο και συμβολίζει την ζωή και την αναζωογόνηση του πλανήτη, ενώ από την άλλη μεριά είναι ξερό και δηλώνει τις επιπτώσεις που επιφέρει η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση. Επιδίωξή μας ήταν αυτός που θα βλέπει το έργο μας, να μπορεί να συμμετέχει διαδραστικά και να προβληματίζεται για τα δεδομένα της εποχής. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο θεατής θα έχει στη διάθεσή του συγκεκριμένα πουγκιά, τα οποία απεικονίζουν κάποια τεχνολογικά μέσα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας, κάνοντας παραλληλισμό με την πραγματικότητα.

Δημιουργήσαμε έτσι ενδεικτικά έξι πουγκιά που απεικονίζουν τα παρακάτω. Από την θετική πλευρά τοποθετήσαμε την δημιουργία ηλεκτρικών αυτοκινήτων, προς όφελος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, σε αντιπαράθεση με την αρνητική πλευρά, στην οποία τοποθετείται η παραγωγή ρύπων και η μόλυνση της ατμόσφαιρας. Ακόμα, η χρήση κινητού τηλεφώνου βαραίνει την θετική πλευρά της ζυγαριάς, ενώ η ακτινοβολία που συνοδεύεται από την αλόγιστη χρήση του επιβαρύνει την αριστερή πλευρά αυτής. Τέλος, τα εργοστάσια και τα προϊόντα που αυτά παράγουν και διευκολύνουν την καθημερινότητα του ανθρώπου, λογίζονται στα θετικά σημεία του έργου, εν αντιθέσει με την μόλυνση των υδάτων που προσμετράται στην αρνητική πλευρά του ζυγού. Στη διάθεσή του ο θεατής θα έχει άλλο ένα πουγκί, το οποίο θα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για να επέλθει η ισορροπία στη ζυγαριά και άρα στη φύση. Έχοντας τοποθετήσει τα έξι πρώτα πουγκιά θα παρατηρήσει ότι η ζυγαριά γέρνει προς μία κατεύθυνση, τη δεξιά μεριά, αυτή της ξηρασίας. Σκοπός μας είναι να φτάσει στο τελευταίο πουγκί το οποίο θα καθορίσει την ισορροπία της ζυγαριάς (ήτοι του πλανήτη). Ο παράγοντας αυτός τον βάζει στην διαδικασία να σκεφτεί τι θα μπορούσε να κάνει από εδώ και πέρα, ώστε να βελτιώσει την ποιότητα του περιβάλλοντος, για ένα καλύτερο μέλλον που θα υπάρχει ισορροπία περιβάλλοντος - ανθρωπότητας.

Παράλληλα, πρέπει να απαντήσει σε κάποια πολύ βασικά ερωτήματα όπως:

• Τι θα μπορούσε να κάνει για να φέρει την ισορροπία στη φύση;
• Τι συναισθήματα τον κυριεύουν όταν βλέπει την ζυγαριά να γέρνει προς την αρνητική πλευρά;

Τέλος, σκοπός μας από την αρχή ήταν να ευαισθητοποιήσουμε τον θεατή και να του περάσουμε το αίσθημα της ευθύνης, καθώς όλοι ευθυνόμαστε για την μόλυνση του πλανήτη.