" Τα αντισώματα της αυθεντίας "

"Τα αντισώματα της αυθεντίας"

Γκούμα Ανδριανή

 Δεϊμέζη Ελένη

Πριμικηρίου Μαρία

Οικονόμου Αναστάσιος


 
Μέσα από αυτό το έργο προσπαθήσαμε να εκφράσουμε την ανάγκη κατάργησης του δασκαλοκεντρικού και ενίσχυσης του μαθητοκεντρικού μοντέλου διδασκαλίας και μάθησης καθώς και της βιωματικής μεθόδου.
Συμβολισμοί
Η χρήση του κούτσουρου – ξύλου για το συμβολισμό του δασκαλοκεντρικού μοντέλου έχει ως στόχο να αποδώσει την έλλειψη ζωντάνιας  και υγρασίας. Ως νεκρό τμήμα οργανισμού που έχει πλέον χάσει τη ζωή του και είναι ξερό, έτσι και η δασκαλοκεντρική μέθοδος είναι απρόσωπη και ενισχύει τη στείρα απομνημόνευση χωρίς να ικανοποιεί τις ανάγκες των μαθητών για αλληλεπίδραση, αυτενέργεια, ανάληψη πρωτοβουλίας και πολλές φορές, παιχνίδι.

Μαλακό ως υλικό, το φελιζόλ δείχνει το πόσο ευπροσάρμοστος και δεκτικός μπορεί να είναι ο μαθητής σε μεταβαλλόμενες συνθήκες. Αν και δύσκολο στο να λάβει μορφή και επεξεργασία στο σχήμα του, μπορεί εύκολα να δεχθεί κάποιο άλλο υλικό όπως ο μαθητής δέχεται τις αλλαγές και τη μεταβαλλόμενη γνώση στο σχολικό περιβάλλον. Η σφαίρα είναι στρογγυλή, κάτι που αναδεικνύει την πολύπλευρη προσωπικότητα του μαθητή και είναι ζωγραφισμένη σε σχήμα παζλ ώστε να τονιστεί η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα στην εφηβική κυρίως ηλικία.

Τα τρία σύρματα αλουμινίου ξεκινούν από το κέντρο βάρους της σφαίρας – μαθητή  και τη συνδέουν νοητά με το κούτσουρο – δασκαλοκεντρικό σύστημα. Αυτή είναι και η νοητή γραμμή μεταξύ μαθητή και δασκαλοκεντρικού μοντέλου. Η τρύπα στο κούτσουρο είναι αριστερά στη θέση της καρδιάς και τα σύρματα αιχμηρά την τρυπούν και τη διαπερνούν.

Αιχμηρές και με έντονα περιεχόμενα ( συναίσθημα, γνώση και ενέργεια) οι σύριγγες τρυπούν με τις βελόνες τους το δασκαλοκεντρικό μοντέλο που θέλει το δάσκαλο αυθεντία και το εμβολιάζουν με τα κατάλληλα «συστατικά» ώστε να ανακτήσει τη ζωντάνια ενός συνεργατικού και μαθητοκεντρικού μοντέλου που θα επιτρέπει την απόλυτη και συνειδητή συμμετοχή του μαθητή σε όλη τη διαδικασία της μάθησης.