Έρευνα πεδίου στις 6/11/19 στο Μουσείο Μπενάκη στην εικαστική έκθεση του “Αλέξη Ακριθάκη: τσίκι - τσίκι”
“Αλέξης Ακριθάκης: τσίκι - τσίκι”
Μια ξεχωριστή διαδρομή σε εικαστικά μονοπάτια
για τους/τις φοιτητές/τριες του Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής και της Εκπαίδευσης του ΟΠΑ
Σε συνέχεια του κύκλου δραστηριοτήτων της καινοτόμου δράσης “Τέχνη και Εκπαίδευση”, που λαμβάνει χώρα σε πρώτη φάση στο χειμερινό εξάμηνο και θα συνεχιστεί στο εαρινό, οι φοιτητές/τριες του Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής και της Εκπαίδευσης του ΟΠΑ συμμετείχαν σε έρευνα πεδίου στην έκθεση ζωγραφικής “Αλέξης Ακριθάκης: τσίκι - τσίκι” προς τιμήν του ομώνυμου εικαστικού.
Πιο συγκεκριμένα, το δεύτερο ερέθισμα σχετικά με την καινοτόμο δράση «Τέχνη και Εκπαίδευση» για το φετινό ακαδημαϊκό έτος δόθηκε την Τετάρτη 6/11/2019, όταν οι φοιτητές/τριες του Προγράμματος συνοδεία της επιστημονικής υπεύθυνης Δρ. Βασιλικής Μπρίνια και των εικαστικών της ΑΣΚΤ κ. Χριστίνας Παναγοπούλου και κ. Γιώργου Δρίτσα, επισκέφθηκαν το Μουσείο Μπενάκη στην οδό Κουμπάρη 1 & Βασιλίσσης Σοφίας στο Κολωνάκι, όπου φιλοξενείται η έκθεση “Τσίκι Τσίκι” με αφορμή την επέτειο συμπλήρωσης 80 χρόνων από την γέννηση και 25 χρόνων από τον θάνατο του Έλληνα ζωγράφου, Αλέξη Ακριθάκη. Κατά την περιήγησή τους στους χώρους της συναρπαστικής αυτής έκθεσης, οι φοιτητές/τριες είχαν την ευκαιρία να δουν τα έργα της σειράς “τσίκι - τσίκι”, που ως επί το πλείστον φιλοτεχνήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του '60 έως τα μέσα της δεκαετίας του '70, ενώ συνεργαζόμενοι σε ομάδες παρατηρήσαν τα εκθέματα και συζήτησαν τα πολλαπλά μηνύματα που απορρέουν από αυτά εφαρμόζοντας την μέθοδο της αισθητικής παρατήρησης ενός εικαστικού έργου του Perkins από το Project Zero του Harvard School of Education.
Πρόκειται για την πρώτη οργανωμένη παρουσίαση στο ευρύ κοινό της ομότιτλης σειράς έργων του καλλιτέχνη, αφιερωμένη αποκλειστικά σε μία από τις πιο αναγνωρίσιμες τεχνικές του, το “τσίκι - τσίκι”, όπως την αποκάλεσε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Κώστας Ταχτσής στα μέσα της δεκαετίας του '60. Ο Κώστας Ταχτσής, καθώς και ο Αλέξανδρος Ιόλας, υπήρξαν από τους πρώτους που διέκριναν το ταλέντο του Αλέξη Ακριθάκη και την δυναμική της ιδιαίτερης του καλλιτεχνικής προσέγγισης, δίνοντας του τον απαραίτητο χώρο που χρειαζόταν η πρωτότυπή του τέχνη για να αναπτυχθεί στην τότε συντηρητική ελληνική κοινωνία. Ο καλλιτέχνης, με μόνα μέσα του το μελάνι και το χαρτί, δημιουργεί σχέδια σχολιάζοντας την επικαιρότητα της ταραχώδους πολιτικά περιόδου κατά την οποία έδρασε, φωτίζοντας παράλληλα πτυχές της ελληνικής παράδοσης που εξαιτίας του σύγχρονου τρόπου ζωής έχουν λεηλατηθεί. Τα έργα του προσομοιάζουν ένα ενστικτώδες παιχνίδι που θα έκανε ένα παιδί γεμίζοντας με σχέδια ένα λευκό χαρτί, κι ο ίδιος διατηρεί μια τέτοιου είδους ευαισθησία, παρουσιάζοντας με νότες αισιοδοξίας ακόμη και τις πιο απαισιόδοξες εκφάνσεις της ζωής, γεμίζοντας τον χρόνο αλλά και το λευκό του χαρτί με μουσικότητα.
Η ξεχωριστή αυτή εικαστική εμπειρία, που θα συνεχιστεί να εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου 2019, δίνει την δυνατότητα στον επισκέπτη να ανακαλύψει την στάση του απέναντι στα ζητήματα που πραγματεύεται στα έργα του ο Αλέξης Ακριθάκης, γεννώντας του συναισθήματα και προβληματισμούς για το τότε και το τώρα.
Πατησίων 76,
