Πίσω από κλειστές πόρτες

Τίτλος Έργου: «Πίσω από κλειστές πόρτες»

Μέλη Ομάδας:

Μαρία Ταχματζίδου

Διονυσία Νεκταρία Χρονοπούλου

Μαρία Βλάχου

Γεώργιος Μελισσουργός

Περίληψη

Το παρών έργο, με τίτλο «Πίσω από κλειστές πόρτες», πραγματεύεται το κοινωνικό πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας και των συνεπειών σωματικών και ψυχολογικών που αυτή αφήνει σαν «κατάλοιπο» πάνω στα μέλη της οικογένειας. Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα μείζων θέμα που απασχολεί τη σύγχρονη κοινωνία και για το οποίο γίνεται καθημερινά λόγος, μέσω των μέσων κοινωνικής ενημέρωσης και δικτύωσης. Αυτός ήταν και ο λόγος επιλογής του συγκεκριμένου θέματος καθώς η ομάδας μας το θεωρεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που πλήττει την κοινωνία και που επηρεάζει την καθημερινή ζωή των πολιτών της. Γενικότερα, η ενδοοικογενειακή βία δημιουργεί ένα «φαύλο κύκλο» κοινωνικών προβλημάτων και ωθεί στην απομόνωση, στις εξαρτήσεις και στην παραβατικότητα πολλά παιδιά και ενήλικες σε καθημερινή βάση.

Όσον αφορά, τη μορφή του έργου, αποτελεί μια ζωγραφιά. Ερεθίσματα για τη δημιουργία του δόθηκαν τόσο από την διάλεξη που πραγματοποιήθηκε από την κα. Ασπρούλη, όσο και μέσω της αναζήτησης εικόνων και βίντεο από το ίντερνετ. Μέλη της ομάδας με μεγαλύτερη έφεση στη ζωγραφική δημιούργησαν το σχέδιο, επέλεξαν και ζωγράφισαν το έργο καθώς και συνέταξαν την περίληψη, ενώ τα υπόλοιπα μέλη, με μεγαλύτερη έφεση στη συγγραφή κειμένου, δημιούργησαν το κείμενο που πλαισιώνει τη ζωγραφιά.

Πιο συγκεκριμένα, η δημιουργία του έργου, πραγματοποιήθηκε σε διαδοχικά στάδια. Αρχικά σχεδιάστηκαν οι φιγούρες πάνω σε ρυζόχαρτο και το τελικό σχέδιο χαράκτηκε με μολύβι πάνω σε μια σελίδα του μπλοκ ακουαρέλας. Τυχών διορθώσεις πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση της γόμας. Στη συνέχεια, άρχισαν να εφαρμόζονται τα χρώματα  και να δημιουργούνται με μαύρο μαρκαδόρο τα περιγράμματα των σχεδίων. Στα σημεία που θέλαμε να δοθεί έμφαση επιλέξαμε συγκεκριμένα χρώματα (τα χρώματα εφαρμόστηκαν με τη χρήση μαρκαδόρων και ξυλομπογιών). Αναλυτικότερα, το φόντο ζωγραφίστηκε με μολύβι, προκειμένου να εκφραστεί η δυσάρεστη ατμόσφαιρα που επικρατεί στο συγκεκριμένο σπίτι. Για να τραβήξουμε την προσοχή του θεατή στο σημείο της «έκρηξης», το φόντο γίνεται όλο και πιο σκούρο καθώς κοιτάμε προς το σημείο που βρίσκονται τα πρόσωπα. Για την δημιουργία του φόντο εκτός από μολύβι χρησιμοποιήθηκε βαμβάκι προκειμένου να φαίνεται πιο λεία η υφή του. Για τον τοίχο το χρώμα που επιλέχθηκε είναι ένα ψυχρό, μουντό, στις αποχρώσεις του μπλε, για να εκφραστεί η διάθεση που δεσπόζει στο χώρο. Και σε αυτό το σημείο αξιοποιήθηκε το βαμβάκι για τον ίδιο λόγο που αναφέρθηκε και παραπάνω. Τα υπόλοιπα, είναι προσωπικές μας επιλογές και δεν αποτελούν κάποιο συμβολισμό.

Στο έργο υπάρχουν και ορισμένοι συμβολισμοί. Το αρκουδάκι που κλαίει, εκφράζει τα συναισθήματα του μικρού παιδιού που τη δεδομένη στιγμή νιώθει αρνητικά συναισθήματα τα οποία δεν μπορεί να εκφράσει. Οι σκέψεις του παιδιού αποτυπώνονται μέσα σε συννεφάκια. Έτσι φαίνεται ότι το παιδί αισθάνεται μπερδεμένο (μέσω της μουτζούρας), πληγωμένο (μέσω της ραγισμένης καρδίας) και δεν καταλαβαίνει το γιατί γίνονται όλα αυτά (μέσω του ερωτηματικού). Κλείνει τα αυτιά του όχι μόνο για να μην ακούει τις φωνές των γονιών του αλλά και για να αποφύγει τα δικά του συναισθήματα. Από την άλλη πλευρά, τα συναισθήματα του πατέρα και της μητέρας, αναπαρίστανται και αυτά μέσα σε συννεφάκια. Ο πατέρας, βρίσκεται σε μια στιγμή έξαρσης και ασκεί στη μητέρα λεκτική και ψυχολογική βία. Επίσης αυτό φανερώνεται, από το μέγεθος, από τη στάση σώματος αλλά και από τους μορφασμούς του συγκεκριμένου σκίτσου.

Τέλος, η επιλογή του τίτλου «Πίσω από κλειστές πόρτες» δεν είναι τυχαία. Με τον τίτλο αυτό, η ομάδα μας ήθελε να αποτυπώσει το ότι ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι γίνεται εντός της οικείας μιας οικογένειας, το αν ασκείται ή όχι οποιαδήποτε μορφή βίας ή το τι βιώνουν τα μέλη της , όταν η εξώπορτα κλείνει.