Τι, εγώ ρατσιστής;

    «Τι, εγώ ρατσιστής;»

    Στέφανος – Ίκαρος Κουρκάκης        Α.Μ.: 3160243

    Ιωάννα Μουστάκη                             Α.Μ.: 5170232

    Ελευθέριος Σκαρπινάκης                   Α.Μ.: 7190198

    Μαρίνα Γαβριλάκη                            Α.Μ.: 8190018

    ΠΕΡΙΛΗΨΗ

    Η πρακτική άσκηση δεν αποβλέπει μόνο στην ενσωμάτωση της θεωρίας στη διδακτική πράξη αλλά και σε μια συνεχή διαδικασία ανταλλαγής απόψεων και εφαρμογής νέων τεχνικών. Η τέχνη για τον εκπαιδευτικό μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο και να του δώσει την δυνατότητα να θίξει μέσα στην σχολική τάξη ευαίσθητα θέματα, όπως η βία και ο ρατσισμός μέσα από το πρίσμα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην οποία, πλέον, ζούμε και καλούμαστε ως εκπαιδευτικοί να διδάξουμε.

    Η πολυπολιτισμικότητα της Ελλάδας τα τελευταία 30 χρόνια και οι εμπειρίες μας από το σχολικό περιβάλλον στο οποίο βρεθήκαμε κάνοντας τις διδασκαλίες μας καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου εξαμήνου αλλά και τώρα μάς ώθησαν να επιλέξουμε ως θέμα τον ρατσισμό. Έπειτα, οι προσωπικές μας εμπειρίες και το γεγονός ότι όλοι πλέον έχουμε ένα γνωστό, φίλο ή συγγενικό μας πρόσωπο που είτε έχει μεταναστεύσει σε άλλη χώρα είτε βρίσκεται ως μετανάστης στην Ελλάδα γέννησαν την αρχική μας ιδέα. Μελετώντας το υλικο που μας παρείχαν και οι δύο επιβλέπουσες και κάνοντας μια έρευνα για την ξενοφοβία και τον ρατσισμό γενικότερα καταλήξαμε στην κατασκευή δύο ιστοριών υπό την μορφή κόμικς, έκτασης 1-4 καρέ το κάθε ένα θέλοντας να εστιάσουμε στον ρατσισμό που προβάλλουν οι ίδιοι οι μετανάστες που έχουν ήδη ενταχθεί, συχνά δεύτερης και τρίτης γενιάς προς τους άλλους ξεχνώντας συχνά ότι και οι ίδιοι έχουν πέσει θύματα της ξενοφοβίας ή του ρατσισμού, γεγονός που μας προξένησε τρομερή εντύπωση.

    Αρχικά, δημιουργήσαμε προσχέδια των καρέ και την πλοκή της κάθε ιστορίας χωριστά. Στην 1η ιστορία ένας ραδιοφωνικός παραγωγός, όντας ο ίδιος μετανάστης, αρχικά κακολογεί τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, διάσημο πλέον παίχτη του NΒΑ ξεχνώντας πως και ο ίδιος είναι παιδί μεταναστών και έπειτα εκθειάζει τον ίδιο παίχτη ο οποίος έκανε μια μεγάλη δωρεά στους κατοίκους της περιοχής που μεγάλωσε. Η δεύτερη ιστορία πραγματεύεται την προσπάθεια μιας νεαρής κοπέλας από μια πολυπολιτισμική οικογένεια να προσπαθεί να συστήσει στους γονείς της τον αρραβωνιαστικό της και την σύγχυση που επικρατεί, καθώς είναι πολύ διαφορετικός από τους ίδιους.

    Προσπαθήσαμε να εντάξουμε την ιδέα της εικαστικού για ένα τρισδιάστατο κόμικ τοποθετώντας ένα πραγματικό μικρόφωνο μπροστά από τις αφίσες, θέλοντας να τονίσουμε τη σημασία που έχουν τα ΜΜΕ στις μέρες μας. Παράλληλα, επιλέξαμε να προβάλλονται σχετικά βίντεο με συνεντεύξεις μεταναστών δεύτερης γενιάς καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης.

    Με τη βοήθεια της ΑΙ καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας προσδίδοντάς του σάρκα και οστά και να καταλήξουμε στον τίτλο του: «Τι, εγώ ρατσιστής;» αναλογιζόμενοι πόσο εύκολα ξεχνάμε την πρότερη κατάσταση στην οποία μπορεί να έχουμε βρεθεί μόλις αποκτήσουμε εξουσία (στην συγκεκριμένη περίπτωση η δύναμη του λόγου) ή βρεθούμε στη θέση του θύτη. Τέλος, για το στήσιμο του έργου μας θα εκτυπώσουμε σε μέγεθος Α2 τις δύο ιστορίες σε έγχρωμο χαρτί για την προσεχή έκθεση.