20 Χρόνια Ευρώ: Απολογισμός και Προοπτικές | Δείτε το video -->

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από την εισαγωγή του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος και τον εορτασμό της Ημέρας της Ευρώπης, τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με τη στήριξη του Europe Direct – ΕΛΙΑΜΕΠ, διοργάνωσαν ανοιχτή συζήτηση με τίτλο: «20 Χρόνια Ευρώ: Απολογισμός και Προοπτικές», την Τετάρτη 8 Μαΐου 2019 στο Αμφιθέατρο Αντωνιάδου του Ο.Π.Α.

Στη συζήτηση συμμετείχαν οι Καθηγητές του Ο.Π.Α. Γιώργος Παγουλάτος, Αστέρης Πλιάκος και Νίκος Χριστοδουλάκης. Τη συζήτηση συντόνισε ο Καθηγητής Πάνος Τσακλόγλου.

To 2019 συμπληρώθηκαν 20 Χρόνια Ευρωζώνης. Ποιος είναι ο απολογισμός; Από τη μία πλευρά η Νομισματική Ένωση εκμηδένισε τις συναλλαγματικές κρίσεις και τη συναλλαγματική αβεβαιότητα ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, ενισχύοντας το εμπόριο και την οικονομική ολοκλήρωση. Από την άλλη πλευρά, οι συναλλαγματικές κρίσεις έδωσαν τη θέση τους σε δημοσιονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις. Ένα ερώτημα είναι το κατά πόσον οι κρίσεις αυτές συνδέονται με την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.

Με δεδομένα λοιπόν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν την τελευταία δεκαετία, ποιες είναι οι προοπτικές της Ευρωζώνης; Έχουν υπάρξει σημαντικές θετικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική όπως η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και των διαφόρων πυλώνων της Τραπεζικής Ένωσης όπως ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM). Όμως παραμένει ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα το κατά πόσο η Ευρωζώνη μπορεί να γίνει μια νομισματική ένωση που να συνδυάζει τη δημοσιονομική πειθαρχία με κάποιο βαθμό δημοσιονομικής ενοποίησης. Αλλά και το εάν μια στενότερη χρηματοπιστωτική ενοποίηση μπορεί ως ένα βαθμό να υποκαταστήσει την έλλειψη δημοσιονομικής ενοποίησης.

Άλλα σημαντικά ζητήματα προς διερεύνηση: είναι το ευρώ παράγοντας ενοποίησης και αναβάθμισης της παγκόσμιας επιρροής της ΕΕ, ή λειτούργησε παράγοντας διαιρέσεις μεταξύ των κρατών-μελών; Πώς μπορεί η Ευρωζώνη να περάσει σε ταχύτερους και μακροπρόθεσμα διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, και ποιος ο ρόλος των επενδύσεων; Πόσο εφικτή είναι η περαιτέρω ενοποίηση, με δεδομένες τις διακυβερνητικές διαφωνίες και τον ανασταλτικό ρόλο ορισμένων κρατών-μελών; Ποιος είναι ο τελικός απολογισμός και οι προοπτικές της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης;